Zuid Afrika 17e dasg

Zuid Afrika dag 17, Hermanus
Na een geweldige nacht in Swellendam op weg naar Hermanus. Ongeveer een rit van 2 en half uur. We weten in ieder geval dat we om kwart over 1 ’s-middags worden opgehaald om walvissen te gaan spotten. Aangezien het wegennet van Zuid Afrika bijzonder overzichtelijk is en er niet veel auto’s rijden gaat dit gedeelte van de rit voorspoedig. Waanzinnig mooi landschap vliegt aan ons voorbij. Kilometers koolzaad velden, groepen met schapen, groepen met struisvogels, een berglandschap wat echt adembenemend is…ongelofelijk. Echter op de achterbank zijn Grumpy en Smurf doorgegaan waar ze een dag eerder mee zijn gestopt. Vervelia’s… Geen oog voor wat dan ook, alleen voor elkaar en vliegen afvangen. Totdat wij het als verantwoorde ouders zat zijn en de auto stilzetten langs de weg voor een educatief alternatief om naar huis te gaan liften. Dat komt de sfeer in de auto ten goede….
We zijn ruim op tijd (eind van de ochtend) in Hermanus en wauw(!) Pal aan zee, zon en wederom een niet al te groot stadje. We gaan eerst lunchen (vis met een flesje wijn), checken daarna in (uitzicht op zee, op circa 30 meter) en worden opgehaald voor de walvis trip.
Bij het inleidende praatje wordt er meerdere keren gemeld dat mensen zeeziek kunnen woorden. Pff, wij denken van niet en gaan op het voordek zitten. Het is circa 3 kwartier varen tot we – na eerst diverse zeehonden en vogels hebben gespot – de eerste walvissen zien. Niet 2 of 3, niet 5 maar circa 12 tot 15 walvissen!! Het is echt een genot om ernaar te kijken en we komen tot circa 30 tot 50 meter in de buurt. De volwassen walvissen zijn zeker langer dan 20 meter en tja…wat kan je er meer van zeggen. Dit is wederom een unieke belevenis!!
Omdat we midden op zee varen en we heel dichtbij komen zijn de golven aardig hoog en maken we best wat klapjes. Een klein Nederlands meisje (kleiner dan Puck) staat ook voor bij de reling en krijgt een plens water over haar heen. Huilen haha. Wij lachen. Met name Puck vindt het prachtig dat alles heen en weer gaat en kraait het uit van plezier (oke, wij ook). Als we terug gaan worden we gewaarschuwd om naar het achterdek (binnen) te gaan omdat we veel water gaan maken. Als we over het schip lopen zien we binnen (middenboeg) zeker 15 mensen groen en geel in een zak kijken(:>)). Als we eenmaal staan zien we dat er nog meer mensen zeeziek zijn. Een complete familie uit India was bruin en is nu een soort van geel. Puck is erg meelevend en lacht ze allemaal uit terwijl ze een zak chips eet. Roel wordt wel wit, maar houdt zich kranig tot we terug zijn.
Als we bij ons appartement (zo, groot!) worden afgezet zien we letterlijk voor ons een walvis “breachen”. Ofwel, uit het water springen. Een keer of 10. Waaaannnzzinnnig!!!
Echter is de wind dusdanig hard gaan waaien dat Jorn een uur later wordt gebeld dat het duiken met haaien de volgende dag niet doorgaat. In overleg wachten we morgen af en gaan we – als het weer het toelaat – donderdagochtend duiken. Zijn we alleen laat in Stellenbosch, maar dat moet dan maar. Met de ervaringen van vandaag is deze activiteit wat minder belangrijk geworden.
Maar goed, we hebben nu even de tijd om het appartement beter te bekijken. Het is heel groot (2 verdiepingen), maar wat een oude meuk en geen verwarming. Nou ja, komt goed….
’s-Avonds trakteren we onszelf op een heerlijke maaltijd en extra flesje wijn en rond 11 uur gaan we lekker slapen…right. Het is ’s-Nachts windkracht 12 en het regent HARD! Het enkel glas aan de voorkant (waar we slapen) houdt het niet en het regenwater komt met bakken de slaapkamer binnen. De gordijnen waaien met de wind mee en de gevoelstemperatuur is 2 graden. Klaarwakker moeten we eigenlijk wel lachen en lijkt het een beetje op onze vakantie in Thailand. Jorn zal morgen wel even naar de receptie gaan om te overleggen.