Zuid Afrika 16e dag

Zuid Afrika dag 16, Knysna,
Om 7 uur gaat de wekker en pakken we onze spullen om alvast in de auto te laden. Daarna ontbijten en worden we opgehaald door Jonas. Hij gaat ons vandaag de townships laten zien.
De townships van Knysna zijn onderverdeeld in 6 verschillende “wijken” met verschillende families, tradities en ook economische omstandigheden.
Het begint al goed in de eerste wijk. Achteraf gezien de armste wijk. We gaan lopend door dit gedeelte van het township en na 50 meter worden we al begroet door 5-6 kinderen, niet ouder dan 4-5 jaar. Snottebellen, oude kleding, blote voeten, maar een geweldige lach. Toch denk je als ze je een handje willen geven….even handen wassen. Roel en Puck lopen met alle kinderen op (leuke foto’s) en Jonas vertelt 100 uit over de historie en gebruiken.
Er is gratis onderwijs in de townships, maar geen onderwijsinspectie om de ouders aan te spreken als de kinderen niet naar school gaan. We snappen nu beter dat de meeste kinderen die we nu zien weinig perspectief hebben omdat de ouders ofwel drank- of drugsproblemen hebben. De meeste “huizen” in deze wijk zijn van hout en niet groter dan een toilet. Er staan wel enkele stenen huizen. Deze worden ook gratis beschikbaar gesteld en zijn onderdeel van het “Mandela project”. Houten huizen moeten vervangen worden door stenen huizen, met toilet, wc en elektriciteit. Iedereen staat op een wachtlijst en het kan tot 5-10 jaar duren voordat je in aanmerking komt voor zo’n huis. Echter…er zijn ook mensen in de wijk die hun stenen huis weer verkopen. Zij kiezen dan voor geld, maar komen de rest van hun leven niet meer in aanmerking voor een stenen huis.
De trip langs de volgende wijken is (gedeeltelijk) hoopgevend. Steeds meer stenen huizen (Eerst worden tijdelijke houten huizen gebouwd, dan de stenen en op een andere plek wordt het kunstje opnieuw gedaan), ook scholen en zelfs in een van de “rijkere” wijken een B&B. We zien echter ook de groepjes mannen aan het bier, om 11 uur ’s-morgens, maar ook jongeren die eigenlijk op school thuishoren, maar hoogstwaarschijnlijk hun dagelijks leven sluiten als drugsdealer of -gebruiker.
Er blijkt ook een aparte “Rasta” wijk te zijn, inclusief slagboom en bewaking. Heel kleurig, maar Jonas vertelt dat er een “ongoing war” gaande is aangaande drugs en regels.
In de anderen wijken is het een mix van houten en stenen huizen, maar soms staat er ook een complete villa. Dit komt omdat sommige township bewoners wel succesvol worden (economisch dan), maar niet kunnen wennen aan de regels van de stad. Daarnaast zijn er ook tradities dat de kinderen uiteindelijk weer voor hun ouders gaan zorgen.
Al met al hebben we aan het einde van de trip een hoop indrukken opgedaan. Er is nog steeds een hoop armoe, maar je ziet het township opknappen. Joans is in zijn wijk volop bezig met ontwikkeling van het onderwijs en andere initiatieven. We geven (voor onze begrippen) een mooi bedrag voor de verdere ontwikkeling van dit township en zullen deze ervaring niet snel vergeten. Ook voor Roel en Puck goed om te zien hoe het leven ook in elkaar kan steken als je ergens anders bent geboren dan in Nederland.
En nu op naar Swellendam, een rit van circa 3 uur (en een bietje).
Roel en Puck zijn de eerste 20 minuten nog stil, maar hebben elkaar daarna helemaal gevonden om uit te dagen, te narren, te klikken en gewoon vervelend te doen. Dat gedrag houden ze tot in Swellendam, waarna Jorn ze op verantwoorde wijze terechtwijst. Om weer in de relax modus te komen gaan we Swellendam lopend verkennen. Een mooi, slaperig stadje dat echt schitterend gelegen is tegen een berg aan. Met een late lunch (om 5 uur) zien we de zon ondergaan bij de bergtoppen en na een korte wandeling erna besluiten we bij de Spar (heel populair in Zuid Afrika) wat verse salades e.d. te halen en in het appartement op te eten. Eenmaal terug (zo, donker!) installeert eenieder zich op bed (met elektrische deken) en komen we tot de ontdekking dat ons appartement alleen wat glazen en theelepels heeft. Haha. Dan maar picknicken….